02. SUSTRAIAK

Goian nagoela
Dena txiki egiten da
Handi bilakatzean

Preso bizi denak
Bertigoa bat-batean
Lurretik aldentzean

Baina erori eta
Oinak grabitateak
Irensten dituenean
Mila aldiz galdezka
Zer da errealitatea
Zer galtzen den airean

Oinak lurretik aske, deslai
Urrun imaginatzeko gai
Grabitatearen indarraz gain
Ez dut inongo sustrairik nahi

Galtzen bagara ere
Ahantzi dugu norantza
Iparrik gabeko ardatza

Zuhaitzak bezala
Sustraiak estaltzean
Galdu gara bidean

Erroei hegoak
Ezinbestez errotu zaizkie
Oraindik ez dakit
Airerako balio ote duten

Ez dakit nagoen
hegan egiteko prest
lurretik altxa gabe

auskalo sustraien
babesteko behar horrek
ez gaituen gatibatzen

03. LOKARRIAK

Lokarriak askatuta agertu naiz bat-batean
Inoiz ezagutu ez nauen leize heze eta hotzean
Sua piztu zaizu berriz eta orain itzali ezean
Baietzaren eta ezetzaren artean nagoen artean
Nabil.

Erantzunen saiakeran
Galdera ikurrak zintzilik
Aho sabaian buruz behera
Eta berriz

Saguzarren antzera
Gauero bizirik
Hegoak doaz iparrera

Haize bolada bat zara, ekaitzaren irrintzia
Ezin dut beti aukeratu hegan naraman piztia
Haur baten sen gaztea, entzun taupada biziak
Errealitate kolpe bat, armonien disonantzia
eta ni.

04. KORAPILATZEN

Begitxo horiekin begiratzen zenidan
Esanez bezala ‘ez zaitez joan’
Eta ni zure gogoz berriz
buelta ematerakoan
sentituz momentu oro nola
zure usaina nigandik badoan
eskuak poltsikoetan eta
zure zaporea ahoan

Korapilatzen jarraitzen badugu
Ez dugu jakingo nola askatu
Korapilatzen jarraitzen badugu
Nola asmatu

05. NIRVANAREN PRINTZIPIOA

Bakearen oihartzuna eta kea
Labainkortasunaren izenean
Une ingrabido bat izarapean
Norantzaren antzarik gabeko bidean

Gora

Hasperen eta tanta bat edo beste
Eskuei darien dardaren menpe
Intzirien dizdirak gehiago eske
Zenbat zaparrada, zenbat aterpe

Zenbat ke

Ez dakit non esnatu naizen.

06. BETILEEKIN

Zure goiko ezpainak
Nire beheko ezpain
Zure barrura egin
Dudanean labain
Zure goiko ezpainak
Nire beheko ezpain
Kanporanzko bidea
Sasitu zait orain

Bertigoekin
dardarti
Promesetan nahasi
Hondarrezko harreman;
poliki
Zenbat hartu, zenbat eman
jaustean nola jaiki
Zalantzaz,
arantzaz,
ezin eraiki

Irribarre egiten
Ahaztuta bi ezpain
Bihurtu zaizkidanez
Orbain, kalte-ordain
Irribarre egiten
Ahaztuta bi ezpain
Nire barrua sasiz
Beteta dut orain

Beti nirekin
bakarrik
Ametsak desikasi
Norbera askegune
inori
Zor diozuna hutsune
Osorik
indartsu
Ezin erori
ezin, indar zu

Josita dauden haiek
Ez direnez ezpain
Gozatzeko ardura
Hartu dut nire gain
Josita dauden haiek
ez direnez ezpain
Bidezidor berritan
galduko naiz orain

08. FORT. DA

Bota duzu haria
Eta joan zaizu egia
Inoiz ez duzu ikusi ate hori itxia
Isiltasunak hil eta asunez irekia
Inoiz zikatrizatu gabeko zauria

Hitzik gabe dena esaten danen
Doluminak sobran dauden arren,
Arren, utzidazu keak dakarren
Lanbroan piska bat lokartzen (5 minutu)
Ezin da eta gelditu orratzen konpasa
Eta ezin badet sentitu metako arnasa
Zigorra bihurtzen da lehengo jolasa
Laberintoan noa hari batekin nire kasa
(Eta izanak, eta ezinak, eta minak
franelazko izarak eta azukrezko osinak)

Biraka gure
Mirak ta suteak
Tiraka dut lehen
Minak dakarren kea

Erraietan euria
Zure azal bustia
Eta hortik aurrera nahi duzun guztia
Gauari darion lehen eguzki izpiak
Isildutakoak utzi ditu agerian

Sokaren dardarek duten zirrara
Azpiko errautsei diezun ikara
Bat edo beste hautatu beharra
Ikusten uzten ez dizuna kea da
Haria kate bilakatzen da
Erabaki guztiek dute bere prenda
Begiraden arteko lurrikara
Eta zu beste baten albo kalte bat zara
(Munduko beste puntan
Tximeletak hegoa astintzen du
Zure burutik 5 zentimetrotara)

Biraka gure
Mirak ta suteak
Tiraka dut lehen
Minak dakarren kea

09. KULUNKA

Kulunkaren azken ertzean
Gordetzen zara txoko beltzean
Uluka sartu zara hotzean
Loak emango dizu bakea

Ez da saltzen, ez da merkea
Duintasunaren zaporea
Itxaropenerantz heltzean
Dena dago murruz betea

Ahanzturaren bazterretan
Ezer ez daukanaren izena
Zure eskuak nire eskuetan
Eman didazu berriz dena

Desegin zaizkit, blaitu euriz
Atzo genituen sabaiak, etsiz
Esango dizut noizbait irriz
Ez gaituela bustiko berriz

Zure begiradari eutsiz
Korrika, trenez edo itsasontziz
Ihes egingo genuke aldiz
Bertan etorkizun bat balitz